terima kasih, datang lagi

dah lama aku tak emo. nengok macam musim aje. jadi, gua emo kejap. bosan ni sebenarnya. adalah dekat 2 minggu aku takde buat apa-apa kerja. bulan lepas baru aje setel projek dengan satu kampeni nih. so, bulan ni rilek kut? tapi rilek kejap aje sebab aku kena duduk sebulan kat sabah nanti. nak kena buat training staff kat sana. habis disana, ada pulak kena ke tempat lain. ah sudah. berbah le aku nanti. tapi…itu semua boleh cerita lain kali.

masa aku belajar dulu, ada beberapa orang yang boleh aku katakan rapat dengan aku. selalu duk ngikut aku kesana-sini. mintak tolong itu dan ini. aku memang tak kisah nak menolong orang ni. selagi terdaya, layankan ajelah. tak rugi kottt…tapi, adalah satu particular person, yang memang baik dengan aku. disebabkan aku baik dengan dia, adalah jugak dia selalu mintak tolong aku itu dan ini. yep, aku tolong. selagi terdaya kan?

aku teringat satu hari tu, kesian nengok mamat ni nak beli barang tak cukup funding, aku pun hulur le beberapa keping kat dia. beli barang. nak isi minyak motor tak cukup duit, aku hulur lagi, kasi isi full. tak apa lah, kawan punya pasal. nak ke shopping kompleks takde transport, tak apa…aku tolong temankan dia dengan ‘teman’ dia. gelfren dia ada masalah rumah sewa, ah tak apa, aku boleh tolong angkat barang dengan kereta. senang cerita, aiman tak kisahhhhhh…

so, nak jadi cerita. satu hari tu, habis putus kabar berita. tak dengar apa-apa cerita pun pasal mamat ni. bila kontek pun takde respon aje. so aku agak-agak, mamat ni busy kot. jadi aku pun biar aje lah. dum dum dum, dah setahun kut takde khabar. ikut cerita kawan-kawan yang aku dengar, mamat ni dah kerja. ada duit sendiri sekarang. hidup senang le katekan. patutlah lupa dunia. lupa habis semua kawan-kawan lain. orang kalau dah senang, mana nak lepak lagi dengan orang yang takde kelas atau takde standard. tak masuk aaaarr. nak pandang pun tak nak dahh walaupun selisih bahu kat jalan.

ceritanya kat sini, bukannya aku nak mengharapkan apa-apa jenis balasan pun. kita tolong orang niat satu aje dalam hati. ikhlas. kalau tak ikhlas/terpaksa tolong, baik tak payah buat. buang duit/masa ajer. cuma bila kita dapat tahu, yang kita dilupakan bila senang, diingat bila susah agak kecik la hati. kita berusaha menabur, rupanya orang duk menggunakan kita. sometimes it helps if people say, ‘thank you’. it tells you that people actually care.

tapi, itulah hakikatnya dunia. kawan ketawa ramai, kawan menangis takde. anyways, aku tak nak berniat jahat. aku harap ko dengan gelfren ko hidup bahagia yeh. good luck in life.

azfar ismail, out.

One thought on “terima kasih, datang lagi

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *